Alles over de Bordeaux Dog

De Bordeaux dog is een indrukwekkende verschijning om te zien, met een sterk gespierde bouw waar menig bodybuilder jaloers van zou worden. Ook al wordt dit imposante uiterlijk nog steeds ingezet door mensen die het ras als waakhond gebruiken, toch is deze lobbes qua karakter rustig, vriendelijk en sterk gericht op zijn baasje. Daardoor wordt de Bordeaux dog door de meeste eigenaren vooral als gezins- en gezelschapshond gezien. Ze zijn kalm, vriendelijk en trouw van aard: echte mensenvrienden dus. Toch wordt de vroege geschiedenis van het ras behoorlijk gekleurd door de mensen die deze hond vooral waardeerden als waakhond, vechthond en zelfs als legerhond.

Zoals bij veel oude hondenrassen bestaan er meerdere visies op de herkomst van de Bordeaux dog. Hoewel de Bordeaux dog zoals we hem nu kennen pas ongeveer een eeuw officieel wordt erkend als ras, waren er al soortgelijke honden in Zuid-Frankrijk in de middeleeuwen, met name in de streek Aquitaine rond de stad Bordeaux. De Dogue de France of Dogue de Breton, zoals Bordeaux doggen ook bekend stonden, waren al beroemd in de tijd van Karel de Grote.

De oudste wortels van het Bordeaux dog ras zijn volgens sommige experts terug te leiden op honden zoals de Tibetaanse mastiff. Anderen wijzen naar de oerhonden die molossers werden genoemd. Deze dieren waren minstens zo groot, sterk en indrukwekkend als de Bordeaux dog en werden in het oude Griekenland en binnen het Romeinse rijk voor allerlei doelen gebruikt. Ze kwamen vanuit het zuiden de Alpen over toen ze met de Romeinse legioenen meereisden door Europa. Daar werden ze ingezet om het meegebrachte vee te bewaken, voor hondengevechten en als waakhond, maar ook als strijdhonden die in veldslagen meevochten. Zo kon het dus gebeuren dat de inwoners van Midden- en Noord-Europa de molossers eerst als vechtdier ontdekten, voordat het een geliefd huisdier kon worden.

Vanaf de dagen dat de molossers zich over Europa verspreidden zijn er in alle hoeken van het werelddeel kruisingen en varianten van dog-achtige rassen ontstaan. Daarbij hing het resultaat meestal af van wat voor soort werk- of waakhond de lokale bevolking nodig had, maar vooral ook van welke honden er in die gebieden aanwezig waren. Zo ontstonden er in de loop van de middeleeuwen allerlei grote, sterke dogachtige rassen waar volgens velen de sporen van de molosser in terug te zien waren. In Frankrijk ontwikkelde zich door de jaren heen een hond die de Franse dog werd genoemd, ofwel Dogue Français of Dogue de Bretagne.

De Franse dog stond bekend om zijn kracht, maar ook om zijn enorme moed en de trouw waarmee hij zijn baas bleef dienen. Dat leverde het ras een plek op in de legers van het oude Frankrijk, waar ze speciaal werden ingezet om de paarden van ridders neer te halen. Dat moet een spectaculair gezicht zijn geweest, zeker omdat ze daarvoor hun eigen pantser droegen als bescherming. De Fransen waren trots en zuinig op hun doggen, maar toen ze zagen dat de Engelsen hun mastiffs ook in het leger inzetten, die nog groter waren dan de Franse dog, werden de twee rassen uiteindelijk gekruist. Daardoor werd de voorloper van de Bordeaux dog nog forser dan hij al was. Ook de Duitse vorsten gebruikten doggen in hun legers, maar daarmee zijn de Franse strijdhonden niet gekruist. Daardoor heeft de Bordeaux dog zijn stoere, gedrongen bouw behouden in tegenstelling tot zijn hoogpotige oosterburen uit die tijd.

In de loop van de eeuwen veranderde de aard van het oorlogvoeren ingrijpend. Onder meer door de uitvinding van vuurwapens werd de dog steeds minder inzetbaar als oorlogshond. De oude kasteelheren en ridders bleven wel dol op hun doggen. Met de opkomst van een ware rage rond hondengevechten werd een nieuw doel voor het ras gevonden: weer eentje waar we tegenwoordig onze vraagtekens bij zetten, maar we kunnen het erover eens zijn dat de Bordeaux dog en zijn voorouders daar weinig aan konden doen.

Ook de hoogtijdagen van de hondengevechten kwamen en gingen. Eerst werden de honden ingezet tegen exotische dieren zoals tijgers en beren, later tegen stieren. De hondengevechten verloren – gelukkig, zeggen we nu – uiteindelijk hun populariteit. Ze bleven het langst doorgaan in het zuiden van Frankrijk, met name in de streek rond Bordeaux. In het gebied rondom die stad waren dus ook langer veel Dogues de France te vinden. Dat verklaart waarom we de honden vandaag nog als de Bordeaux dog kennen.

Na de piek in populariteit die de Bordeaux dog in de Middeleeuwen doormaakte veranderde Frankrijk in sneltreinvaart. De Franse Revolutie trok als een storm door het land. De revolutie richtte zich tegen de adel, die het ras zowel op het slagveld als in de vechtringen had geïntroduceerd. Daardoor was er voor de Bordeaux dog uiteindelijk alleen nog plek als waakhond voor boerderijen en wijngaarden, of als slagershond. De zorgvuldigheid van de oude fokprogramma’s verdween en inteelt werd een steeds groter probleem. Kruisen met andere rassen leek de enige oplossing. Daardoor was de oorspronkelijke Bordeaux dog bijna verloren gegaan.

Opvallend genoeg was het in de tijd dat het ras in Frankrijk achteruit holde juist overzeese invloed die de Bordeaux dog redde. Engelse hondenshows zorgden voor nieuwe interesse bij Britse hondenliefhebbers, die vervolgens oversloeg naar het Frankrijk van na de revolutie. Toch zou het nog lang duren, tot een Parijse hondententoonstelling in 1863, voordat de naam Bordeaux dog officieel werd erkend. Na de Tweede Wereldoorlog viel alsnog bijna het doek voor het ras, maar in de jaren zestig van de vorige eeuw werd het door liefhebbers nieuw leven ingeblazen. Buiten Frankrijk werd de Bordeaux dog intussen nooit bijzonder populair. In de twintigste eeuw waren ze buiten Frankrijk vooral in Nederland en Oost-Duitsland nog te vinden. In de Verenigde Staten werd het ras pas vanaf 1989 populair nadat in de film Turner and Hooch een Bordeaux dog naast Tom Hanks de hoofdrol vervulde.

In de jaren die volgden werden Amerikaanse rasverenigingen opgericht, totdat de Bordeaux dog pas in 2008 door de American Kennel Club werd erkend. In Engeland stond al in 1897 een Bordeaux dog in het clubblad van de Kennel Club, maar pas honderd jaar later werd het ras daar volledig erkend. In Nederland had de populariteit van de Bordeaux dog weinig met filmrollen te maken, maar zelfs hier duurde het vanaf het eerste exemplaar in 1871 tot de jaren ’70 van de vorige eeuw voordat er een officiële standaard was ontwikkeld. Ook hier was er net als eerder in Frankrijk veel te doen over hoe een Bordeaux dog er precies hoorde uit te zien. Tegenwoordig groeit het ras ook hier in bekendheid en aanzien. Met zorgvuldig fokbeleid is er hopelijk wereldwijd een mooie toekomst voor de Bordeaux dog weggelegd.

Als een hond eeuwenlang specifiek is gefokt om uit te blinken in een bepaalde taak, dan blijven de gewenste eigenschappen nog generaties lang zichtbaar in de bouw en het gedrag. Eerst als oorlogshond, daarna als vechthond en vervolgens als waakhond: de doelen waarvoor de Bordeaux dog zijn ingezet hebben een duidelijke impact gehad op het lichaam van het ras. Een Bordeaux dog is groot, zwaar en breedgebouwd. Een imposante brede borst en krachtige schouders bepalen het silhouet van de romp, die iets langer is dan hoog. Ook de aanzet van de voor- en achterpoten is zeer gespierd. Een volwassen reu wordt 60 tot 68 centimeter hoog bij de schoft. Teefjes bereiken een schofthoogte van 58 tot 66 centimeter. Door de forse bouw weegt een reu minstens 50 kilo: een teefje is iets lichter gebouwd maar weegt alsnog zo’n 45 kilo.

De Bordeaux dog is gemakkelijk te herkennen aan zijn markante kop. Groot, breed en zwaar zijn hier de trefwoorden: er wordt beweerd dat het hoofd in verhouding tot het lijf bij geen enkele andere hond zo groot is. Of dat nou helemaal waar is of niet, opvallend is het hoofd in elk geval wel. Ook al heeft de Bordeaux dog nog zo’n indrukwekkend lichaam, op het breedste punt kan de omtrek van de schedel bijna net zo groot zijn als de omtrek van de schouders. Bij zo’n flinke schedel hoort natuurlijk een sterke nek, stevig gespierd en met opvallende huidplooien over de hele lengte.

Het gezicht van de Bordeaux dog wordt voor een belangrijk deel bepaald door de onderbeet van de brede, sterke kaken, waarvan de onderkaak naar boven toe is gekromd. Dat geeft een herkenbare gezichtsuitdrukking; zeker in combinatie met de ver uit elkaar geplaatste donkerbruine ogen. Om de ogen heen is de huid geplooid, met een groef die vanaf het achterhoofd naar de ogen toe ondieper wordt als middellijn, De botstructuur in het gezicht is sterk geprononceerd, met stevige jukbeenderen en wenkbrauwen.

De Bordeaux dog heeft een korte, zachte vacht van fijne haartjes. De kleur van de vacht hoort rood te zijn, met een verscheidenheid aan roodtinten van mahonie tot de kleur isabella, die naar beige toe neigt. Soms zijn witte pigmentvlekjes op de borst en aan de poten te zien. Kenmerkend voor het ras is het zogenaamde masker in het gezicht. Dat masker kan zwart of bruin zijn en tot voorbij de aanzet van de schedel doorlopen. Een rood masker is ook mogelijk, maar daarmee wordt eigenlijk bedoeld dat er geen masker zichtbaar is omdat het in dat geval dezelfde kleur heeft als de rest van de vacht.

Het karakter van de Bordeaux dog vormt een sterk contrast met zijn verleden. De Bordeaux dog is een rustige, vriendelijke hond, die niet gemakkelijk uit het veld te slaan is en niet snel schrikt van onverwachte gebeurtenissen. Van een vechthond of oorlogsdier is al eeuwen geen sprake meer, maar de goede eigenschappen zoals kalmte en de wil om het zijn baasje naar de zin te maken zijn nog duidelijk aanwezig. Dat maakt het ras erg geschikt voor een rol als lieve gezinshonden, maar dan wel met een sterk ontwikkelde drang om hun gezinnetje te bewaken en te beschermen.

Die waakse inborst is een aandachtspunt tijdens de socialisatie van je Bordeaux dog puppy, zeker als het gaat om eventuele vriendjes en vriendinnetjes die met je kinderen komen spelen. Hoe kalm en zachtaardig je hond ook is, kinderen kunnen soms zo wild spelen dat een waakhond het voor agressie aanziet. Op zo’n moment kan een slecht opgevoede Bordeaux dog beschermend worden, dus leer je puppy te wennen aan kinderen en leer je kinderen ook om zich rustig te gedragen als de hond erbij is. Laat kinderen en honden sowieso nooit alleen zonder toezicht van een volwassene, want dieren blijven dieren en kinderen zijn in hun gedrag ook niet altijd even voorspelbaar. Al met al is een Bordeaux dog prima geschikt voor huishoudens met jonge kinderen, zolang je er maar voor zorgt dat iedereen weet hoe ze positief met elkaar om moeten gaan.

Van nature heeft een Bordeaux dog een stevige dosis zelfvertrouwen. Deze honden zijn niet gemakkelijk van de wijs te brengen, wat begrijpelijk is met hun historische achtergrond, want deze werkhonden moesten goed kunnen functioneren onder stressvolle omstandigheden. Toch is een Bordeaux dog naast onverstoorbaar en kalm ook gevoelig. Deze honden hechten heel sterk aan hun baasjes, dus alles dat je zegt en uitstraalt met je houding kan hard aankomen bij deze sensitieve dieren. Tijdens de opvoeding van je puppy, maar ook daarna, moet je niet de vergissing maken om te streng, autoritair of snauwend op te treden. Daarmee doe je voor de ontwikkeling van je hond meer kwaad dan goed.

Een Bordeaux dog is een goede waakhond, zonder de hele dag op elke prikkel te reageren of snel te blaffen. Deze honden slaan in de regel alleen alarm als ze denken dat er echt iets aan de hand is. Misschien geven ze niet de indruk dat ze de hele dag opletten, maar ook als een Bordeaux dog rustig in een hoekje ligt is hij prima in staat om een oogje in het zeil te houden. Met andere huisdieren kunnen ze meestal goed overweg, maar ook daarvoor is een goede socialisatie essentieel. Als echte mensenvriend kan een Bordeaux dog van zichzelf slecht tegen eenzaamheid. Hoewel elke  hondenbezitter ervoor moet zorgen dat hij of zij genoeg thuis is om voldoende aandacht aan elke hond te kunnen geven, is dit een extra punt van aandacht voor een Bordeaux dog. Laat je je hond toch te lang alleen, dan leidt dat tot stress wat zich kan uiten in sloopgedrag.

Een Bordeaux dog heeft een korte vacht die in principe niet moeilijk te verzorgen is. Regelmatig borstelen is genoeg om de vacht in conditie te houden. Alleen wanneer je hond in de rui is zul je dagelijks moeten borstelen. Het is wel belangrijk om de grote plooien in de huid extra te controleren. Deze plooien moeten goed droog en schoon worden gehouden, omdat hier gemakkelijk vocht en vuil achter kan blijven. Gaat dat soort vuil broeien, dan kan dat tot geïrriteerde huid en ontstekingen leiden. Neem deze risicoplekken dus mee in je normale borstelroutine en let op of je hond veel jeuk op specifieke plekken lijkt te hebben. Bordeaux doggen kunnen niet zo goed tegen hitte, dus ga in de zomer niet wandelen op het heetst van de dag en zorg binnenshuis voor een rustig ligplekje in de schaduw.

Door de bouw van de snuit, de wangen en de plooien rond de bek van een Bordeaux dog hebben deze honden de neiging om te kwijlen. Dat hoeft geen probleem te zijn en het is natuurlijk dat ze dit doen, maar voor in huis kan het slim zijn om bijvoorbeeld snoepjes of snacks gewoon in de voerbak te serveren. Bedelen afleren is een onderdeel van een goede opvoeding, maar bij dit ras is het misschien nog wel belangrijker omdat je zo voorkomt dat je onder de slijmklodders zit zodra je hond probeert iets lekkers bij je los te peuteren.

Zoals bij alle honden is het raadzaam om de tanden van je Bordeaux dog dagelijks te poetsen. Gebruik daarvoor speciale hondentandpasta en wen het poetsen aan vanaf de puppytijd, zodat het een geaccepteerd onderdeel van de dag wordt. Controleer bij het poetsen ook het tandvlees en gehemelte op rode plekken of ontstekingen. Zorg dat de nagels van je hond niet te lang worden en laat ze knippen door een professional als je zelf niet weet hoe het moet. De oren en ogen zijn ook plekken die kwetsbaar zijn voor vuil en ontstekingen. Controleer ze bij het borstelen en verwijder vuil met lauw gekookt water om ontstekingen te voorkomen. Een laatste kwetsbare plek zijn de darmen van je Bordeaux dog. Door hun brede borstkas hebben ze een vergrote kans op een maagtorsie, waarbij delen van het spijsverteringsstelsel kunnen verdraaien en in de knel raken. Dit kun je grotendeels voorkomen door te zorgen dat je hond niet actief beweegt tijdens de twee uur na de maaltijd.

Hoewel een Bordeaux dog heel tevreden is met een plekje in huis om te liggen en zijn gezinnetje rustig in de gaten te houden, heeft dit ras absoluut een dagelijkse portie beweging nodig. De Bordeaux dog is een echte werkhond, met stevige botten, sterke spieren en de wil om te werken. Daarom is vier keer per dag een rondje om het blok niet voldoende om deze krachtpatsers in vorm te houden. Ga regelmatig een flink stuk samen wandelen en geef je dog daarbij genoeg tijd en ruimte om lekker los van de lijn te spelen en te ravotten.

Let wel goed op met het bewegingsregime dat je samen met je puppy opbouwt. Een jonge Bordeaux dog is nog erg kwetsbaar voor blessures aan de gewrichten, omdat hij erg snel groeit. Blijf in de eerste anderhalf jaar de activiteiten beperken en zorg dat het er niet te wild aan toe gaat. Rennen op trappen is riskant, net als springen vanaf oppervlakken die hoger zijn dan je hond zelf. Hou in de eerste maanden als richtlijn aan dat een puppy vier keer per dag een wandelingetje mag maken: vijf minuten per maand dat hij oud is. Drie maanden oud betekent dus 3x5= 15 minuten lopen, enzovoorts.

Samen aan hondensport doen is een geweldige fysieke en mentale uitlaatklep voor je Bordeaux dog. Deze honden zijn misschien wat zwaar en grof voor sommige hondensporten, maar bijvoorbeeld speurwerk, cross-country en een lange wandelingen zijn heel geschikt. Veel Bordeaux doggen houden van zwemmen: dit is ook een activiteit die de gewrichten ontziet. Zorg hoe dan ook voor genoeg mentale prikkels en uitdagingen om de geest van je hond fit te houden. Neem een bal mee als je gaat wandelen, of beter nog: bedenk steeds nieuwe spelletjes en puzzels om samen de hersens mee te laten kraken. Pas wel op voor activiteiten te snel na de maaltijd: zorg voor twee uur rust na een bak brokken in verband met de kans op maagtorsie zoals hierboven beschreven.

Een Bordeaux dog heeft voldoende aandacht nodig om gelukkig te zijn. Dat is een mooi aanknopingspunt om serieus werk te maken van een goede opvoeding en socialisatie. Ga altijd samen op puppycursus voor een goede start met professionele begeleiding. Lees onze puppy boeken met actuele informatie om opvoedingsproblemen te voorkomen en te weten waar je aan begint. Door de gevoelige aard van je Bordeaux dog is een strenge, autoritaire opvoeding geen goed idee. Straf ongewenst gedrag niet hard af, maar probeer je te richten op het belonen van gedrag dat wel wenselijk is. Wees consequent en laat duidelijk merken wat de regels zijn. Werk aan een band op basis van vertrouwen, niet op basis van een harde hand of gesnauwde bevelen. Als je genoeg tijd en energie in een goede socialisatie steekt leer je je hond wennen aan alles dat jullie op straat tegen komen. Daarmee werk je aan de rustige, vriendelijke en evenwichtige hond die een Bordeaux dog kan en hoort te zijn.