Puppy cursus: hoe vind je een goede puppy cursus?

Wist jij dat niet iedere hondenschool een goede puppy cursus verzorgt?

Luister dan naar dit interview, lees alle aantekeningen en bekijk de video!

In deze aflevering interview ik hondenexpert Peter Beekman van Kynotrain.

Peter werkt sinds 1994 fulltime met honden. Hij heeft meerdere hondenmagazines gemaakt en daarnaast organiseert Peter workshops en geeft hij regelmatig lezingen.

Druk op de play-knop en luister gratis naar deze aflevering van over TTouch voor honden:

Druk op de play-knop en luister gratis naar deze aflevering van over TTouch voor honden:

De informatie op deze pagina is tot stand gekomen na een uitgebreid interview met Peter Beekman.

Als jij wilt weten waar een goede puppy cursus aan moet voldoen, dan adviseer ik je om het interview met Peter te beluisteren en alle aantekeningen hieronder uitvoerig te lezen.

Maar allereerst, wie is Peter Beekman…

Peter Beekman is vanaf zijn 25ste levensjaar hondentrainer, oftewel vanaf 1984. In 1989 heeft Peter zijn eerste boek gepubliceerd: Spelenderwijs Opvoeden van je Puppy. Verder is Peter ook instructeur geworden bij O&O. O&O is de Nederlandse vereniging voor Instructeurs in de hondenopvoeding en -opleiding.

Peter bleef daarna ook niet stilzitten, want in 1994 heeft Peter een opleiding gedaan tot gedragskeurmeester bij de Raad van Beheer. Hier heeft Peter écht leren kijken naar honden, zoals hij zelf zegt.

Op dit moment geeft Peter nog steeds workshops en lezingen door het hele land. Ook geeft hij de speciale puppy specialisatie cursus bij de Martin Gaus Academie voor instructeurs die al ervaring hebben met de normale puppy cursus. In deze cursus leert Peter de instructeurs nog effectiever omgaan met de puppy’s en de eigenaren. Daarnaast is Peter onlangs gestart met www.puppycursus.nl. Dit is een online puppy cursus. Deze cursus is bedoeld om te volgen naast de reguliere puppy cursus, niet in plaats van. Bij Puppycursus.nl hoopt Peter de mensen te leren om te kijken naar hun hond, omdat dit de basis is, vindt Peter.

Zoals je kunt lezen is Peter de uitermate geschikte persoon om de vraag te beantwoorden: “hoe vind je een goede puppy cursus?”.

Peter is in 1984 puppy instructeur geworden nadat ze dat hem gevraagd hadden. Zelf had hij enkel nog maar acht puppy cursus lessen gevolgd met zijn eigen hond.

Destijds waren de eisen die gesteld werden aan een instructeur een stuk minder dan nu. Alhoewel Peter aangeeft dat hij de gestelde eisen nu ook nog steeds minimaal vindt.

Destijds vond men dat je als beginnende instructeur het beste kon beginnen bij de puppy’s, omdat je daar, zogezegd, niet zo veel aan kon verpesten. Terwijl we nu natuurlijk weten dat de aller moeilijkste cursus, de puppy cursus is, zegt Peter.

Peter geeft aan dat de trainingen in de jaren 80 heel anders gingen dan nu.

Het eerste wat je de cursisten van de volwassen hondentraining leerde; hoe ga je om met een slipketting. Terwijl we daar nu niet meer mee werken, zegt Peter. Peter hoopt ook dat deze ontwikkeling zich blijft voorzetten, zodat er continue op de best mogelijk manier puppy’s worden opgevoed.

Wat Peter de cursisten toen nog leerde, was dat hij de puppy-eigenaren de oefeningen voordeed en ook precies liet zien hoe ze de oefeningen moesten doen. Traditioneel gezien is dat ook wel logisch, want de allereerste gehoorzaamheidscursussen die zijn ontwikkeld om honden op hondenshows beter te laten gedragen, zegt Peter. De eerste cursussen waren niet bedoeld voor huis-tuin-keukengebruik; dat kwam allemaal later pas.

De cursussen voor de huishond zijn ze later ook mee aan de gang gegaan. Denk hierbij ook aan oefeningen zoals het juist toedienen van een medicijn aan een hond, bijvoorbeeld een pilletje. Ze noemden dat HTK-oefeningen, oftewel huis-tuin-keukenoefeningen. Het probleem was en is nog steeds; het blijven gewoon oefeningen, vindt Peter.

Peter geeft aan de dat de instructeurs van de puppy cursussen tegenwoordig te hard hun best doen om moeilijke situaties te voorkomen.

Peter was een keer bij een vereniging en daar stonden vier puppy groepen op het veld en het zag er allemaal prachtig en keurig uit. Alle cursisten en puppy’s deden de oefeningen. Later gingen ze naar het terras, van diezelfde vereniging, en daar ging alles mis.

“Hier op het terras vindt de échte puppy cursus plaats”, zei Peter.

Honden die niet reageren op het snoepje, honden die in de lijnen verstrikt raken, honden die uitvallen, honden die bang zijn en niet weg kunnen. Hier gebeurt het en dit is ook wat er bij de mensen thuis gebeurt, zegt Peter. Peter vindt dat je hier als instructeur op in moet spelen en dat gebeurt veel te weinig, aldus Peter.

Peter zegt dat het erg belangrijk is dat de eigenaar van de pup beseft dat hij op puppy cursus is en niet de pup.

De eigenaar dient te leren wat de invloed is van zijn lichaamstaal, zijn bewegingen, houding en eventueel de dingen die hij zegt.

Hij hoort te leren hoe hij met zijn lichaamshouding en zijn bewegingen het gedrag van de pup kan beïnvloeden.

Om een heel simpel voorbeeld te geven; er is een standaardmethode om je hond te leren zitten. Dat is een snoepje tegen zijn neus, snoepje iets omhoog, snoepje iets naar achteren en als je nog iets verder naar achteren gaat, kan de hond niet anders dan door zijn achterpootjes zakken.

Dit staat ook allemaal zo beschreven in de boeken, zegt Peter.

Echter, wat ze er niet bij vertellen is dat hij ook naar achteren kan lopen. Hij kan ook op moment dat die hand verder naar achteren gaat, opspringen en met zijn voorpootjes proberen die hand tegen te houden.

Er zijn dus meerdere mogelijkheden en niet maar één.

Peter is er een voorstander van om die eigenaar te leren kijken, zodat hij ziet wat de pup doet.

Op het moment dat de pup naar achteren loopt of op het moment dat hij gaat springen, hoort de instructeur eigenlijk die eigenaar te stimuleren om zelf te zoeken naar een passende oplossing voor dit probleem.

Het is dus niet de bedoeling dat de instructeur vertelt wat de eigenaar van de pup in deze situatie moet doen. Laat de eigenaar zelf erachter komen welke invloed hij heeft op de pup. Dit geeft de eigenaar uiteindelijk veel meer vertrouwen en voelt hij zich minder afhankelijk van de instructeur, zegt Peter. Uiteraard speelt de instructeur wel een ondersteunende rol in dit leerproces.

Kortom, je kunt de standaardoefeningen prima uitoefenen om de eigenaar van de pup te leren wat hij moet doen. Dit dient wel allemaal gedaan te worden onder begeleiding van de instructeur.

De verantwoordelijkheid van de instructeur is het zoeken naar potentiële problemen bij de mensen en de pups in die desbetreffende puppy cursus, vindt Peter.

Door bijvoorbeeld situaties te creëren en te analyseren hoe pups reageren is een manier is om potentiële problemen te vinden, zegt Peter.

Hier kan de instructeur vervolgens een oefening van maken; de benadering.

Kijk goed hoe de honden reageren.

Als je een hond hebt die iets terugdeinst of agressie vertoont, vraag dan: “doet de pup dit vaker?”. Als de eigenaar “ja” zegt, weet je dat dit een groot aandachtspunt is. De eigenaar moet hieraan werken.

Het ontmoeten van honden is namelijk voor de socialisatie erg van belang en wanneer een ontmoeting met een andere hond altijd een stressvolle situatie te weeg brengt, is dat voor de eigenaar, maar ook voor de pup zeker niet goed, zegt Peter.

Er is helaas niet één integraal advies. Iedere hond en situatie is anders. Dit is ook de rol van de instructeur om de mensen van advies te voorzien.

Het eerste waar een instructeur mee moet beginnen zijn de meest voorkomende problemen waar de mensen in die puppy cursus tegenaanlopen.

Peter zegt dat de instructeur de meest voorkomende problemen vervolgens prima kan opnemen in de puppy cursus.

Dit zijn allemaal dingen die de instructeur kan signaleren op de puppy cursus.

Op moment dat dit voorkomt kun je zeggen als instructeur: “hoe kun je het beste omgaan met een situatie waarin een pup enorm uitvalt naar andere honden?”.

De instructeur dient die cursist te leren hoe hij kan zien op welke afstand de pup nog niet uitvalt naar andere honden. Dit kan de instructeur ook gewoon tijdens de puppy cursus behandelen met iedereen erbij. Iedereen heeft hier iets aan.

In bovenstaand voorbeeld heeft de instructeur het probleem gespot, waarbij de pup uitvalt naar andere honden.

Vervolgens is het de bedoeling dat de instructeur ook huiswerk meegeeft: “als jij andere honden tegenkomt, ga jij signalen zien vlak voordat jouw hond uitvalt; jouw taak is om op tijd de andere kant op te lopen, zodat je voldoende afstand houdt tussen jou en de andere hond. Dit is jouw huiswerk voor de komende week en volgende week wil ik horen hoe dit ging”.

In de volgende les zou de instructeur de cursist kunnen leren hoe hij die afstand kan verkleinen. Ook hier geeft de instructeur weer passend huiswerk voor mee, waar de cursist mee uit de voeten kan.

Het probleem is hierbij nog niet opgelost, maar we komen zo iedere week stapje voor stapje dichterbij de oplossing; daarvoor zit je immers ook op een 10-weekse puppy cursus, zegt Peter.

Één van de dilemma’s van puppy-eigenaren is om hun pup los te laten, zegt Peter. Ze vinden dat doodeng. Ze zijn vreselijk bang dat hij wegloopt en, wanneer ze hem roepen, hij niet komt.

In sommige gevallen laten ze de hond pas een keer écht ‘los’ wanneer hij zes maanden oud is.

Hij heeft zes maanden aan de lijn gelopen en ruikt opeens de vrijheid, wat resulteert in veel grotere problemen. Dat is één van de dingen waar Peter de nadruk op wil leggen: “laat je pup direct los (wel waar het veilig is natuurlijk) en kijk hoe je jouw pup het beste weer bij je kan krijgen”.

De taak van de instructeur tijden de puppy cursus is om te bekijken of het veilig is; welke pups laat je met elkaar los en dat kan je zeker wel inschatten als instructeur zijnde, zegt Peter.

De instructeur zorgt dat er twee of drie hondjes zijn die bij elkaar passen en die laat je vervolgens los.

De instructeur leert vervolgens de cursist hoe ze de pup weer bij hun kunnen krijgen, zonder dat ze de pup vangen.

Dat is de valkuil bij heel veel puppy cursussen, zegt Peter. Wanneer de pups niet terugkomen, ze de pups vangen, want dan heeft iedereen ook weer zijn hond terug en kunnen ze weer door met de les.

Bij een goede puppy cursus wordt onder andere aandacht besteed aan het de cursist wijzen op de signalen waarop hij moet letten bij zijn hond.

Dit betekent niet dat de cursist alle hondensignalen hoeft te kennen. Integendeel, het betreft enkel de specifieke signalen die zijn hond afgeeft, zegt Peter. Natuurlijk zijn er algemene hondensignalen bekend, maar vaak heeft iedere hond zijn eigen manier van doen en laten.

De bedoeling is dat de instructeur de cursist bewust maakt van wanneer zijn hond bepaalde signalen afgeeft.

De instructeur zegt tegen de cursist: “kijk maar. En nog een keer en nog een keer. Zie je het gebeuren? Dit zijn de signalen waar jij op moet gaan letten de komende week. Als jouw hond deze signalen laat zien wanneer een andere hond jullie nadert is het van belang dat je de volgende keer meer afstand houdt”.

Hoeveel afstand de cursist zou moeten nemen, weet Peter niet. Het kan best zijn dat je bij de oefening op de hondenschool een minder verre afstand aanhoudt. Misschien kom je buiten wel een veel ‘engere’ hond tegen en moet je daarom meer afstand houden.

Ik stelde Peter de vraag: “En wanneer zou je direct moeten vertrekken bij een puppy cursus? Wat kan echt niet door de beugel?”.

Peter geeft hierbij aan dat zodra je ziet dat pups (stevig) gecorrigeerd worden of gedwongen worden om bepaalde posities in te nemen of handelingen uit te voeren, moet je direct wegwezen.

Voor iemand die voldoende ervaring heeft zijn het zes cursisten per puppy cursus en voor beginnende instructeurs eigenlijk niet meer dan vier, zegt Peter.

De zwaarte van het vak puppy instructeur in vergelijking met iemand die een computercursus geeft is enorm, zegt Peter. Bij een computercursus reageren alle computers hetzelfde op de commando’s die men ze geeft. Puppy’s reageren allemaal verschillend. Verder, als je een week niet oefent met de computer, verandert er aan de computer niets. De computer blijft hetzelfde functioneren. Een puppy niet. Een puppy groeit en ontwikkelt namelijk gewoon door, ook als de pup niet op les is geweest. Dit maakt het heel zwaar.

Bovendien moet een instructeur de cursist leren om zijn puppy weer dingen te leren. De cursist is de leerling. Je hebt dus ook nog is een vreemde driehoeksverhouding en dat maakt het vak heel zwaar.

Als je bijvoorbeeld twaalf cursisten hebt, kun je, als instructeur zijnde, niet meer doen dan simpelweg op je kaartje kijken en denken: “les 1, ik moet nu deze oefeningen doorlopen en hoe het precies gaat maakt niet zo heel veel uit. Het belangrijkste is dat ik alle oefeningen doorloop”.

Als er gewerkt wordt met vier cursisten per instructeur, vindt Peter een prijs tussen €150,- en €200,- prima voor acht tot tien lessen.

Je kunt best met acht cursisten werken in één puppy cursus, zegt Peter, maar dan heb je twee instructeurs nodig.

Oftewel, een normale prijs is €20,- per les.

Peter geeft aan dat je als puppy-eigenaar rekening moet houden met het feit dat je een enorme basis legt waar je, gemiddeld gesproken, twaalf jaar lang plezier van hebt.

Hopelijk heb je veel opgestoken van het interview met Peter. Peter heeft veel tips met ons gedeeld waar je op kunt letten als je bij een puppy cursus gaat kijken.

Ik zou het leuk vinden als je onderaan dit artikel een reactie achterlaat waarin je vertelt wat je geleerd hebt van dit interview.

[Klik hier] en laat een reactie achter.

Alvast bedankt!